Εμείς μπορεί να λέμε ότι “μένουμε στο σπίτι”, αλλά πάρα
πολλοί συνάνθρωποί μας αυτό που θα μπορούσαν να μας απαντήσουν είναι “μένουμε
στον δρόμο”...
Και αναφερόμαστε, φυσικά, στους άστεγους για τους οποίους
δεν ακούσαμε την κυβέρνηση και ούτε κανέναν κοινωνικό φορέα στην Ελλάδα να πει
κάτι ή να ανακοινώσει οποιαδήποτε μέτρα για τους σύγχρονους "Αθλίους"
της ελληνικής κοινωνίας εν έτει 2020.
Αυτοί οι άνθρωποι είναι εκτεθειμένοι όχι μόνο στον
κορωνοϊό, αλλά και σε όλες τις αρρώστιες που υπάρχουν. Ψάχνουν στα σκουπίδια.
Και στην καλύτερη περίπτωση τρώνε από τα συσσίτια. Δεν έχουν καμία δυνατότητα
να τρέφονται σωστά για να ενισχύσουν το ανοσοποιητικό τους σύστημα. Και η ζωή
που κάνουν δεν είναι και η καλύτερη, ώστε να μπορούν να αποφεύγουν τα μικρόβια
των άλλων. Γι’ αυτούς τι πρέπει να κάνουμε; Τι πρέπει να πούμε;
Ποιος μπορεί να μιλήσει για τους ανθρώπους αυτούς; Τους
αφήνουμε “στον δρόμο” και, όποιος καταφέρει να ζήσει, έζησε;
Υπολογίζεται ότι
από 400.000 έως 650.000 άτομα κάθε χρόνο πεθαίνουν από γρίπη σε παγκόσμιο
επίπεδο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου